چکيده:
در اين آزمايش 30 راس گوساله شيري هلشتاين ( 15 راس نر، 15 راس ماده) با ميانگين وزن تولد 40
جهت بررسي تاثير جو غلتك خورده با بخار بر مصرف خوراك، افزايش وزن، بازده غذايي، برخي متابوليتهاي شكمبه و سن ازشيرگيري مورد استفاده قرارگرفتند. جيره هاي آزمايشي شامل: 1- كنسانتره شروع كننده حاوي جو آسياب شده 2- كنسانتره شروع كننده حاوي جو غلتك خشك خورده و 3- كنسانتره شروع كننده حاوي جو غلتك خورده با بخار بودند كه داراي سطوح يكسان انرژي و پروتئين بوده و از سن 3 روزگي به صورت آزاد در اختيار گوساله ها قرار داده شدند. در طول آزمايش، گوساله ها به ميزان 10 درصد وزن تولد با شير تغذيه شده و سه هفته بعد از شيرگيري از طرح خارج شدند. داده هاي حاصل از آزمايش در قالب طرح كاملاً تصادفي ( با سه تيمار و هر تيمار با 10 تكرار) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج نشان داد ميانگين مصرف خوراك ، افزايش وزن روزانه و نسبت افزايش وزن به مصرف خوراك( بازده خوراك ) در گوساله هاي تغذيه شده با جيره هاي 1، 2 و3 در دوره قبل از شيرگيري، بعد ازشيرگيري و كل دوره اختلاف معني داري نداشت. غلظت پروپيونات شكمبه در گوساله هايي كه از جيره 3 تغذيه نموده بودند بطور معني داري در هفته ششم آزمايش و دو هفته پس از قطع شير و در كل دوره بيش از گوساله هايي بود كه از جيره هاي 1 و 2 تغذيه نموده بودند. غلظت بوتيرات شكمبه گوساله هايي كه از جيره 1 و 2 استفاده نموده بودند در دو هفته پس از قطع شير و كل دوره بطور معني داري بيش از گوساله هايي بود كه از جيره 3 استفاده نموده بودند. نتايج اين آزمايش نشان داد كه با وجود تاثير جو غلتك خورده با بخار بر غلظت اسيدهاي چرب فرار شكمبه ولي تاثير معني داري بر عملكرد و سن قطع شير گوساله ها نداشت.

کليدواژگان:
گوساله، سن از شيرگيري، جو غلتك خورده با بخار، متابوليتهاي شكمبه