چکیده

پارامتر های رشد جوجه های گوشتی راس با استفاده از تابع غیر خطی گمپرتز، در یک آزمایش با جیره های حاوی سطوح مختلف دانه خلر تخمین زده شد. در این آزمایش 210 قطعه جوجه گوشتی از سن چهارده روزگي به مدت 4 هفته با جیره های غذایی حاوی سطوح صفر و 10، 20 و 30 درصد دانه خلر خام و حرارت داده شده تغذیه شدند. آزمایش در قالب طرح آماری بلوک کامل تصادفی با 7 تیمار، 3 تكرار و 10 قطعه جوجه درهر تكرار انجام شد. نتایج نشان داد که بر اساس مدل برازش شده، وزن اولیه جوجه ها برای جیره های 20 و 30 درصد خلر خام بالاتر بود (05/0P<). در مورد پارامتر های مرتبط با وزن اولیه، وزن نهایی و زمان تغییر منحنی رشد، جیره های 20 درصد خلر حرارت داده شده و 30 درصد خلر خام دارای تفاوت معنی داری بودند (05/0P<). زمان تغییر منحنی رشد (نقطه عطف) برای تیمار 30 درصد خلر خام دیرتر (47 روزگی) از تیمار 10 درصد خلر حرارت داده شده (39 روزگی) پیش بینی گردید. از نظر وزن بدن در هنگام تغییر منحنی رشد، بین تیمار های حاوی 30 درصد خلر خام (4/2279 گرم) و 10 درصد خلر حرارت داده شده (2/1701 گرم) تفاوت معنی دار (05/0P<) وجود داشت. در جوجه های تغذیه شده با جیره حاوی 20 درصد خلر حرارت داده شده، منحنی رشد زودتر تغییر نمود و جوجه ها وزن پایین تری داشتند، اما در جوجه های تغذیه شده با تیمار 30 درصد خلر خام در سن بالاتری منحنی رشد تغییر نمود و در این زمان وزن بالاتری نسبت به تیمار حاوی 20 درصد خلر حرارت داده شده به دست آمد.

کليدواژگان: دانه خلر، عمل آوري، تابع رشد گمپرتز